Charakterystyka klimatu wysokogórskiego

Klimat wysokogórski charakteryzuje się bardzo mroźnymi zimami o długim okresie trwania, podczas których odnotowuje się temperatury poniżej zera, wystawiając na próbę każdego, kto chce się na nie wspiąć lub w nich zamieszkać. Lata są również chłodne i krótkie, więc nie ma prawdziwej gorącej pory roku, przynajmniej nie takiej, jaką znają ci z nas, którzy mieszkają poza terenami górzystymi.

Charakterystyka klimatu wysokogórskiego

Klimat wysokogórski występuje na wysokościach powyżej 1200 m n.p.m. Posiada oscylację termiczną, tj. różnicę między temperaturą maksymalną i minimalną, wynoszącą 10,5ºC. Jego warunki klimatyczne bardzo różnią się od klimatu okolicy, ze względu na fakt, że temperatura obniża się wraz z wysokością. W związku z tym gradient termiczny jest ujemny i wynosi od 0,5ºC do 1ºC na każde 100 metrów. Oznacza to, że szczególnie na stoku nawietrznym, czyli tym, gdzie wiatr wieje najmocniej, wzrasta zarówno wilgotność względna, jak i opady powstające w wyniku unoszenia się słupa powietrza na styku z górami, zwane opadami orograficznymi. Po zawietrznej stronie mogą one również wzrosnąć, ale nie aż tak bardzo, ponieważ podczas opadania powietrze jest już praktycznie suche, a ciśnienie atmosferyczne wzrasta. Efekt ten nazywany jest wiatrem Foëhn lub efektem Föehn. Pogoda w górach potrafi się niezwykle szybko zmieniać i tworzą się różne zjawiska, takie jak fale powstałe z chmur w Tatrach. Ponadto należy dodać, że w wysokich górach nasłonecznienie jest większe niż na nizinach.

Flora wysokogórska

W wysokich górach na półkuli północnej często można spotkać drzewa iglaste w dużych ilościach. Znajdują się one jednak w niższych partiach góry i ustępują miejsca roślinności alpejskiej rosnącej na oblodzonych szczytach. Do najczęściej występujących w tych regionach drzew iglastych należą sosny, świerki i modrzewie. Obok tych drzew często rosną mniejsze rośliny, takie jak wrzosy i maki.

W przeciwieństwie do tego, w obszarach tropikalnych, góry są porośnięte roślinnością leśną prawie do granicy wzrostu drzew (maksymalna wysokość, jaką może osiągnąć drzewo). W alpejskiej strefie wzrostu, która jest właściwą strefą wysokogórską, występują różne rodzaje roślin, w tym łąki, torfowiska, wrzosowiska i drobna roślinność rosnąca między szczelinami w ziemi.

Na tej wysokości niemożliwy jest wzrost drzew, ponieważ zarówno wysokość, jak i warunki klimatyczne nie pozwalają na ich wzrost. W regionach zarówno umiarkowanych, jak i tropikalnych, występująca flora ma podobną liczbę gatunków w każdym ekosystemie. Na szczycie wysokiej góry można często znaleźć około 200 rodzajów małych roślin. Zaskakująco, rośliny te są dość podobne we wszystkich regionach, w których występują, niezależnie od ich położenia względem równika planety.